maandag 31 december 2007

...

Je weet dat je altijd welkom bent. En het gaat altijd goed. En dan nu dit?
Ik ben er kapot van...

Ik voelde me echt in de steek gelaten... Blij dat we er iig nog over gepraat hebben, ook al zit het dan nog niet helemaal lekker. Maar goed...





Het spijt me.

vrijdag 28 december 2007

Wat moet je nou met televisie?

Korte update:
ben net terug, uit hetzelfde huis waar ik gister ook was.
De bedoeling was Twan zn mp3-speler op te pikken en dan ook als de wiedeweerga weer te vertrekken. Laten die eikels nou de TV aanhebben, en ik geen TV hebben. Dan wordt je toch even uitgenodigd op een leuke avond vol lachen, leuke films en bier.

Dacht ik.

Van dat laatste is niets minder waar. Zat ben ik naar huis teruggekeerd. De TV daarentegen was verre van boeiend. Comedy Central en een film die ik al 100x gezien heb.
Het eindigt voor mij in bed, zo lam als een mongool en vet moe van het TV hangen. Normaal gezien wordt je er suf van. Als je al in tijden geen normale televisie meer gezien hebt, ga je door een hel.

Het herinnerd me eraan waarom ik geen kabel-TV heb genomen. En ik heb gewoon gelijk. Net als altijd.

Ho's en kutbier.

Zoals eerder vermeld: gisteren zijn we Saw 4 wezen zien.

Slap, same old, en slechte acteurs. Maar ik heb me prima vermaakt!! :D Een van de weinige slappe films die me blijven vermaken! Lekker smerig, elke keer bedenken ze weer nieuwe enge manieren om mensen van hun zogenaamde precious life te beroven. Heerlijk vind ik dat!

Als je dan denkt rustig thuis te kunnen zitten na een avondje Antwerpen, gaat de telefoon.
Het is mijn huisgenoot (Twan voor de ontwetenden), hij vraag t of ik nog naar een feestje kom. Er schijnt heerlijk vleesch en veel drank te zijn. Aangezien Laura weer eens afgebeld heeft (ruzie met haar ma, en dat gebeurd zo vaak, dat als ik een voorstelling van die moeder wil maken, ik alleen een heks en een kookpot vol kleine kinderen voor mijn geest kan halen), verman ik mezelf en stap vol goede moed naar t huis der heerlijk vleesch en goddelijke dranken.

Dit alles schijnt nogal overdreven te zijn.
De gemiddelde leeftijd is al gauw naar 16 opgekrikt door mijn 24-jarige entree. Dat wil dus zeggen (voor onwetenden) dat het dus een pedofeest was. Voor mij dan wel te verstaan.
En de goddelijke dranken bevatten alleen een kratje Jupiler (waar ik trouwens best voor uit mn bed te halen ben) en een dozijn blikjes Schutters bier. Als er iets duur en goor is, is het Schutters bier. Geef mij maar een oude vertrouwde "Schulterbrau, immer lauw!" Het feest is gelukkig wel in volle gang. Junkies op de bank, sletjes aan t dansen, Twan en Jord die hun beste moves en Je-Moeder raps naar elkaar toe slingeren... kortom: ik ben ervoor gaan zitten en heb het nare kinderschouwspel eens goed zitten observeren.

Blijkt al snel, dat de meeste van de tieners in dit huis aanwezig nog best wat kunnen zuipen. Wat ergens best schandalig is, nu ik er zo over nadenk. De dansende sletjes kijken ook uit hun ogen of ze willen zeggen: "ik heb al vaker een piemel vastgehad dan jij". Wat me erg sterk lijkt.

Ik pis 6 x per dag meid.

Vanmorgen werd het er niet beter op. Ik voelde me nog net zo stoned als de avond ervoor, en een knagende hoofdpijn vrat langzaam mijn zichtvermogen en gedachten weg over de avond ervoor. Niet dat dat iets boeit, zo gaaf was t feest nu ook weer niet. Het enige wat me nog bij stond, is dat Twan zn tong in iemand gestoken heeft, van wie haar tanden zo paars als een dichtgeknepen lijk waren. En dat alles van de rode wijn (overigens hele smerige rode wijn). Zodra het meisje begon te praten of te lachen, was het net of Barbabientje een schot tussen haar ogen kreeg. Voor mijn neus. Hilarisch. Ik denk ook niet dat het veel nut had haar naar haar tanden te wijzen en te vragen of ze er iets aan kon doen. Haar gezicht sprak sowieso al boekdelen; het had er duidelijk niet mooier op geworden.

Vanavond wordt het film kijken op de bank denk ik. I Am Legend is klaar en t ziet er goed uit. Genodigden zijn hierbij uitgenodigd. En die weten best wie ze zijn.

donderdag 27 december 2007

Heeft u mijn kont gezien?

Dit overzicht is niet beschikbaar. Klik hier om de post te bekijken.

woensdag 26 december 2007

Come on boy...

Na toch zeker een jaar niks met Livejournal te hebben gedaan, Hyves voor sletten is, en mijn MySpace layout nog steeds zuurder is dan mijn maandagochtend-KIJK-ik-ben-uitgeweest-strontlucht, lijkt het me (na t lezen van verschillende blogs van vrienden/kennisen/vage bekenden) eens tijd om toch ook eens een artistiek stuk te schrijven. Waar ik overigens ZEER slecht in ben...

Maar dat heeft verder niets met andere artistieke uitdrukkingen te maken. Ik maak nog steeds volop muziek (elke dag, als ik het zo mag formuleren), en krijg ook steeds meer de drang het schilderen/tekenen van vroeger klaar te stomen voor een bezoek aan het lege, maar wel gezellige, ganster/ghetto/gespuishuis op het Klaproosplein (de Paulus Buyslaan kan er ook wat van, maar deze ronde is toch echt voor mij!).

Omdat ik doordeweeks mijn vrije uren met muziek vul, en daarnaast ook regelmatig, op sites of in de stad, naar kunst tuur, komt de niet te negeren drang voor de eigen inbreng in de wereld van de kunst weer in mn lijf naar boven. Zeker na het bezoek aan de mooiste Vroom en Dreesman van Nederland (waar ze de tv's, discmans, I-pods en waterkokers hebben vervangen voor een "schilder"-afdeling), waar de spullen voor het oprapen liggen. Mijn oog viel gelijk op een mooi, groot, leeg, maar toch ook zeker spierwit doek. Flarden van kunstenaars-vrienden dwaalden door mijn hoofd, net als de kale, lege maar toch ook zeker spierwitte muren van mijn rock en roll-appartement. Wie wil er nu niet zelf zijn ei kwijt op wit canvas, en dat aan zijn/haar eigen muur willen hangen?

Nu ik dan toch nog geen kerstkado voor Laura had, hebben we maar afgesproken samen onze frustaties over BoZ, Tholen, school en werk, geflipte ex-en en zakken vol pep, op het witte gewaad-in-latjes te smijten.

Het wordt vast een mooie pyama voor mijn vader, die bij kerst en verjaardagen qua kado's toch altijd al naast de pot pist. Want zeg nou zelf: wie wordt er nu vrolijk van een DVD-box vol houten, vergane poppen, waarbij touwtjes uit de schouders groeien en wiens lippen nog meer houterig bewegen dan die van mij op Antartica in een onderbroek...

Thunderbirds are go!